Εκλογές και μνημόνιο

Φίλες και φίλοι,

Διάφορα έχουν υποστηριχθεί τον τελευταίο καιρό για το χαρακτήρα και την κρισιμότητα των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών. Η συζήτηση αυτή μάλιστα απειλεί να υπερκαλύψει κάθε διάλογο για την τοπική αυτοδιοίκηση, για τα φλέγοντα ζητήματα των περιφερειών και των δήμων μας. Μπροστά στον κίνδυνο του αποπροσανατολισμού των πολιτών θα ήθελα κι εγώ να παρέμβω και να καταθέσω εν συντομία την άποψή μου.

Είναι προφανές ότι σε μια τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία η ψήφος δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τα μεγάλα προβλήματα του τόπου μας. Καθημερινά συναντώ – όπως όλοι μας άλλωστε –  ανθρώπους που είναι θυμωμένοι με την κυβερνητική πολιτική, που απεχθάνονται το μνημόνιο και ό,τι αυτό συνεπάγεται, που βρίσκονται αντιμέτωποι με τη φτώχεια και την απελπισία. Και όλοι αυτοί είτε ψάχνουν κάποιους υποψηφίους για να καταψηφίσουν, εκδηλώνοντας έτσι τη δίκαια οργή τους είτε, δυστυχώς συχνότερα, αποστρέφουν το πρόσωπό τους δηλώνοντας ότι «όλοι ίδιοι είναι».

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν και να χειραγωγήσουν τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια των πολιτών. Είναι αυτοί που εκβιάζουν την ψήφο μας επισείοντας  πραγματικούς και φανταστικούς κινδύνους. Αυτοί που διαπληκτίζονται νυχθημερόν στα Μ.Μ.Ε., διαφωνώντας για το κατά πόσον ο λαός θα ψηφίσει υπέρ ή κατά του μνημονίου στις εκλογές. Είναι οι ίδιοι που την επομένη των εκλογών θα βγουν και πάλι για να πουν ότι νίκησαν και ότι οι απόψεις τους δικαιώθηκαν. Κι έτσι στο τέλος όλοι θα μείνουν ξανά ευχαριστημένοι εκτός από τη μόνιμα χαμένη τοπική αυτοδιοίκηση.

Αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούσαμε μια ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα της πόλης μας; Γιατί κανείς δεν μας ενημερώνει για το νέο θεσμό της Περιφέρειας, για τις διευρυμένες αρμοδιότητες των Δημάρχων και των Περιφερειαρχών, για το τι τέλος πάντων  θα μας συμβεί την επομένη των εκλογών;

Η απάντηση είναι θλιβερή αλλά απλή: γιατί δεν τους συμφέρει. Γιατί προτιμούν να χρησιμοποιούν επικοινωνιακά τα όποια εκλογικά αποτελέσματα από να ασχολούνται με τα πολλαπλά προβλήματα της καθημερινότητάς μας. Είναι πολύ πιο γρήγορο, πιο φθηνό, πιο ακίνδυνο.

Στην πραγματικότητα τα αποτελέσματα των εκλογών θα κριθούν από πολλούς και διαφορετικούς, τόσο αυτοδιοικητικούς όσο και ευρύτερα πολιτικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Ξέρουμε όλοι ότι δεν υπάρχει ένα και μοναδικό διακύβευμα των εκλογών. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, πότε δεν ήταν.

Υπάρχει ωστόσο ένας μεγάλος κίνδυνος, που κρύβεται πίσω από τον αφορισμό «όλοι ίδιοι είναι». Αν πιστέψουμε ότι όλοι είναι ίδιοι, αν κανένας δεν μπορεί να κάνει τίποτε περισσότερο, τότε το μόνο που μας μένει είναι να παρακολουθούμε αδρανείς τα τεκταινόμενα από τα σπίτια μας. Να κάνουμε δηλαδή αυτό ακριβώς που επιδιώκουν όσοι θέλουν να περιορίσουν την τοπική αυτοδιοίκηση στο ρόλο του διεκπεραιωτή των εντολών της κεντρικής εξουσίας.

Για αυτό κι εγώ όταν μου λένε πως τίποτα παραπάνω δεν μπορώ να κάνω, τους απαντώ «τουλάχιστον μπορώ να προσπαθήσω». Κι όταν μου επισημαίνουν ότι λεφτά ούτως ή άλλως δεν υπάρχουν, τους απαντώ «τουλάχιστον μπορώ να διαχειριστώ καλύτερα αυτά τα λίγα που έχω».

Ας μην απογοητευόμαστε, λοιπόν, φίλες και φίλοι. Ας μην ακούμε τις σειρήνες των Μ.Μ.Ε. και των επαγγελματιών της πολιτικής, που εξυπηρετούν τις δικές τους σκοπιμότητες. Σε λίγες μέρες θα κληθούμε να επιλέξουμε τους ανθρώπους που θα διαχειριστούν για τα επόμενα τέσσερα χρόνια μια πρωτοφανή για τη χώρα μας ποικιλία καθημερινών προβλημάτων, από την περισυλλογή των σκουπιδιών ως τη λειτουργία των σχολείων και των νοσοκομείων μας. Και  τα προβλήματα δεν έχουν ούτε κομματική τοποθέτηση ούτε άποψη επί του μνημονίου.